Bookmarked

2020 was een annus horribilis, dat hoeft geen betoog. Heel veel mensen hebben gemaakte plannen moeten opbergen, vakanties moeten annuleren en sommige collega-auteurs zagen hun boekpresentaties verlaat of geannuleerd. Bij Uitgeverij Hamley Books doen we daar niet aan mee, ik denk dat er in het coronajaar 2020 nog nooit zoveel geschreven en uitgegeven is. Naast onze geplande boeken schreven we kortverhalen, blogs en allerhande andere dingen. Sommigen schreven een bijdrage aan een verhalenbundel, nog anderen maakten een uitstapje naar een ander genre. En ik was één van hen.

Zo heb ik trouwens ontdekt dat Cozy Mysteries en Feelgood me wel liggen, iets wat ik nooit gedacht had. Ik heb het de afgelopen twintig jaar nauwelijks gelezen, op een kort verhaal na maar ik beleef echt heel veel plezier aan het schrijven over fijne zaken, zoete zaken, knuffelzaken, alles wat je een warm en zalig gevoel geeft. Mijn allereerste stapjes in het genre bracht een novelle voort, die kan je op de site van de uitgeverij terugvinden als “De Ongenode Gast“. Het verhaal houdt het midden tussen amateur-detective, feelgood en mystery. Daarna ben ik een andere weg ingeslagen en bedacht ik een leuke coffeeshop (nee, geen wietplanten achter de toonbank) waar je ook gezellig een boek kon lenen bij het nuttigen van een kopje uitzonderlijke koffie en een gebakje. Jasmijn, Thomas en Maris beleefden in “Het Rode Kopje” een spannend kerstavontuur en met Pasen verschijnt hun tweede verhaal “Paashaas vermist”. Met Halloween verscheen er ook een los cozy mystery verhaal over een kat en een pompoen in “Pompoen met Verrassing“.

Cozy Mysteries

Cozy Mysteries zijn geen nieuw fenomeen. Agatha Christie, die gewoonlijk de koningin van het detectiveverhaal wordt genoemd, was eigenlijk al bezig met cozy mysteries. Haar Miss Marple-verhalen gingen gewoon over een ouder dametje in een slaperig provinciestadje dat door middel van alledaagse dingen in haar omgeving een probleem wist op te lossen. Vaak waren het moorden, maar ook verdwenen juwelen of andere rare zaken zocht ze uit. En ik denk dat haar fans na elk verhaal er een goed gevoel aan overhielden. Haar latere figuren zoals Hercules Poirot, Tommy en Tuppence Beresford, schrijfster Ariadne Oliver waren veel minder cozy en meer detective.

De laatste jaren (misschien zelfs tientallen jaren) zijn de cozy mysteries aan een opgang bezig, vooral in de angelsaksische wereld. Auteurs als Kathy Aarons (Chocolate Covered Mysteries), Kristi Abbott (the popcorn shop mysteries), Peter Abrahams (Chet and Bernie Mysteries over een hond), Katherine Hayton, Laura Childs, Amanda Cooper en nog zoveel anderen met Tea Shop Mysteries en nog heel veel anderen hebben een heel groot en trouw lezerspubliek. De verhalen zijn meestal niet zo heel lang en hebben zowel een spannend als feelgood element. Ik las zelf ooit een reeks over een teashop in Charleston (auteur Laura Childs) en daar vond ik mijn inspiratie voor Cooks ’n Books, de coffeeshop die een centrale plaats inneemt in twee van mijn korte verhalen. En uiteraard heb ik alle afleveringen van “Murder She Wrotes” gezien. Maar toen ik een beetje research ging doen naar waar die verhalen zich afspeelden, kwam ik telkens terecht in leuke winkeltjes of kleine hotelletjes. En echt, daar zijn al zoveel verhalen over geschreven dat ik dacht: “Ik moet iets originelers bedenken.”

Een nieuwe weg

Iets origineels bedenken was niet eenvoudig. Alle leuke dingen bleken al meermaals gebruikt in verhalen, boeken en reeksen. Het heeft me een paar slapeloze nachten gekost, maar ik denk dat ik op de goede weg ben. Ik heb voor mijn job erg veel gereisd en heb jaren enorm veel tijd versleten op luchthavens, wachtend op mijn vlucht of tijdens een lay-over. Ik heb op die manier ook heel veel leuke steden mogen ontdekken dus ik dacht, waarom probeer ik niet eens iets te schrijven vanuit het standpunt van zo’n beroepsreiziger? Het duurde niet lang of de radertjes in mijn hoofd begonnen te draaien. Ga ik genoeg stof vinden voor mijn cozy’s? Gebeuren er genoeg mysterieuze dingen op luchthavens? Gaat het wel interessant zijn voor de lezer? Wie beleeft die avonturen? Zal ik telkens hetzelfde personage nemen of laat ik een divers publiek aan reizigers de revue passeren? Eigenlijk is zo’n luchthaven een leefgemeenschap op zich waar liefdes, verdriet, verlies en herwonnen vriendschappen zich afspelen, maar waar ook wel mysterieuze dingen gebeuren dus ik ging aan de slag en schreef een paar ideeën op in mijn nieuwe digitale notaboek, die ik voor mijn verjaardag kreeg (tip: suuuuuuuperhandig, maar een tikkeltje duur!)

Ik ben er nog niet helemaal uit, dit is pas het begin van de nieuwe weg die ik wil inslaan. Het eerste verhaal zit al min of meer in mijn hoofd en gaat over Hannah Scott die voor de zoveelste keer een paar uur zoek moet maken op een luchthaven. Wat ze daar beleeft? Daarvoor moeten jullie nog even wachten maar het komt eraan.